Comment

Comment by Place Link on February 16, 2024 at 6:51am

Jalan Penarikan Selepas Abad ke-16

Sebagai jalan alternatif kepada jalan laut, Jalan Penarikan sering digunakan sebagai jalan penghubung antara negeri-negeri pantai barat dengan negeri-negeri pantai timur Semenanjung Tanah Melayu, baik dalam aktiviti politik, sosial maupun ekonomi. Aktiviti ini, khususnya ekonomi dan sosial, adalah rutin, tiada tercatat dalam persejarahan dan pensejarahan negeri-negeri berkenaan. Namun, apabila timbul peristiwa luar rutin, persejarahan dan pensejarahan negeri-negeri Melayu menyebut tentang kehadiran jalan tersebut. Antara peristiwa bersejarah yang tercatat berkaitan dengan Jalan Penarikan ini ialah:

o Sultan Johor, Sultan Abdul jalil Shah II (1623-1677) telah dikalahkan oleh gabungan tentera Jambi dan Palembang pada sekitar bulan April/ Mei 1673 (Andaya, 1987:133). Beliau telah berundur ke Muar dan kemudian, melalui Jalan Penarikan, pergi pula ke Pahang.

o Dalam tahun 1830 telah berlaku peperangan di Seri Menanti antara Raja dan Datuk Bongkok (Penghulu Luak Ulu Muar) dengan Yamtuan

(Yang Dipertuan) Sati (Raja Labu)2 yang dibantu oleh Raja Kerjan3. Raja Labu telah kalah dalam peperangan ini dan Raja Kerjan telah melarikan diri ke Pahang' (Norhalim Hj. Ibrahim, 1995:195), mengikut Jalan Penarikan.

• Dalam tahun 1866 pula Wan Aman (Abdul Rahman), anak Bendahara Tun

Mutahir, Pahang bersama dua orang adiknya (Wan Da dan Wan Abdullah) telah datang ke Rembau dari Johor, menemui Datuk Sedia Raja Akhir (1843-1872), Undang Rembau.  Tujuan pertemuan itu adalah untuk mendapatkan bantuan ketenteraan5 di samping meminta izin membawa tenteranya melalui wilayah kerajaan Rembau untuk ke Jempol. Dari Jempol, dengan melalui Jalan Penarikan, mereka akan menyerang Pahang Barat dan sekali gus merebut kembali jawatan bendahara yang dirampas oleh bapa saudaranya, Wan Ahmad° (Cowan, 1961:39; Winstedt, 1962:216; Norhalim Hj. Ibrahim, 1995:245).

• Salah satu komoditi perdagangan penting yang dieksport menggunakan

Jalan Penarikan ini ialah emas. Menurut rekod China abad ke-17 bernama Hai-Itt (Riwayat Laut) di bahagian pedalaman Pahang telah terdapat lombong emas (Andaya dan Andaya, 1983:104).  Emas dari lombong berkenaan telah dibawa keluar melalui Jalan Penarikan (Jessy, 1961:45).

Daripada data dan contoh di atas nyata bahawa Jalan Penarikan ini telah wujud sejak zaman kerajaan Melayu Melaka lagi, pada abad ke-15. Pernyataan ini tidak mungkin dinafikah. Memandangkan bahawa aktiviti perdagangan antara bahagian pedalaman negeri-negeri Melayu dengan negeri-negeri kota yang ter-letak di bahagian pesisir Semenanjung Tanah Melayu telah lama berjalan, besar kemungkinan Jalan Penarikan ini telah digunakan lebih awal daripada itu; iaitu pada zaman keagungAt,,t kerajaan-kerajaan Langkasuka, Serivijaya, Palembang, Majapahit (abad ke-14) atau kerajaan Temasik (akhir abad ke-14). Semenjak abad-abad tersebut, jalan ini terus digunakan, sama ada dalam keadaan aman atau sebaliknya, sehingga awal abad ke-20. Kepopularan Jalan Penarikan ini mulai inerosot apabila kerajaan Inggeris membina landasan kereta api yang menghubungkan Bahau dengan Kuala Pilah dan kemudian dengan kawasan pantai timur Semenanjung Tanah Melayu. Landasan kereta api tersebut telah siap dalam tahun 1931.

Comment by Place Link on February 15, 2024 at 1:59pm

Jalan Penarikan dan Pemberontakan Mat Kilau

Peminat sejarah dan orang-orang tempatan di Jempol sering mengaitkan jalan ini dengan pemberontakan Mat Kilau di Pahang. Mereka percaya bahawa dua orang ketua adat dari kawasan timur Negeri Sembilan iaitu Jempol dan Jelai, bersama pengikut mereka turut membantu Mat Kilau. Mereka ialah Panglima Muda Jempol yang dikatakan "berasal dari kampung Jempol di tebing Sungai Jempol" dan "Datuk Maharaja Perba Jelai, di Jelai". Kedua-dua orang ketua adat ini dikatakan telah bersama dengan orang-orang Mat Kilau menyerang pasukan Hugh Clifford di Kuala Lipis.

Kemudian, Panglima Muda Jempol telah menyerang orang Inggeris di Sungai Duni berhampiran kuala Sungai :Cirri dan berjaya membunuh dua orang pegawai Inggeris. Akibat serangan Panglima Muda tersebut, "sepasukan polis dari Pahang telah pergi ke Sungai Jempol, melalui Jalan Penarikan, dan menangkap 21 orang pengikut Panglima Muda Jempol. Bagaimanapun, Panglima Muda Jempol gagal ditemui". Selanjutnya peminat sejarah dan orang tempatan Jempol percaya bahawa Panglima Muda Jempol telah meninggal dan dikebumikan di Kuala Sungai Jempol. Mereka juga percaya bahawa sebuah pusara lqina yang tidak bertanda, terletak di bawah rimbunan pohon beringin, berhampiran dengan kuala Sungai Jempol (lihat gambar di bawah) sebagai pusara Panglima Muda Jempol yang terlibat dalam pemb7ontakan Mat Kilau.

Peristiwa-peristiwa sejarah yang disebutkan dalam naratif di alas memang tercatat dalam lembaran sejarah negeri Pahang. Misalnya serangan ke alas Hugh Clifford di Kuala Lipis oleh Mat Kilau itu berlaku dalam bulan Mac 1892. Dua orang pegawai Inggeris yang disebut itu ialah anggota Pahang Exploration Com-
pany dan peristiwa itu terjadi dalam bulan Apri11892. Memang benar ada pasukan polis yang diketuai oleh R. W. Duff "pergi ke Sungai Jempol".

Pusara lama yang tidal( hertanda terletak di awah rimbunan pohon beringin berhampiran Kuala Sungai Jempol yang dipercayai oleh peminat sejarah dun orang tempatan di Jempol sebagai pusara Panglima Muda Jempol.

Kesilapan atau lebih tepat dikatakan kekelirdan yang berlaku clalam naratif tersebut ialah salah faham tentang nama "Jempol", "Jelai" dan "Sungai Jempol". Nama-nama tersebut pada hakikatnya terletak dalam negeri Pahang iaitu di sekitar kawasan Chenor dan tidak dalam daerah Jempol, Negeri Sembilan seperti yang dikenal pasti oleh peminat sejarah clan orang-orang tempatan Jempol. Kekeliruan di sini ialah persamaan nama tempat (Jempol dan Jelai) dan nama sungai (Sungai Jempol) yang wujud di kedua-dua buah negeri (Negeri Sembilan dan Pahang) berkenaan. Beriku tan dengan kekeliruan ini nama kedua-kedua orang ketua itu juga turut diasosiasikan dengan ketua-ketua adat dari Jempol, Negeri Sembilan. Mereka menganggap. Panglima Muda itu berasal dari Kuala Jempol (Negeri Sembilan) dan Maharaja Perba pula berasal dari Jelai (Negeri Sembilan). Datuk Maharaja Perba Jelai dalam persejarahan dan pensejarahan Pahang dikenali juga dengan gelaran Tuk Raja.

Comment by Place Link on February 14, 2024 at 3:49pm

Pemetaan Awal

Peta terawal yang melakarkan Jalan Penarikan telah dilukis dalam abad ke-16 oleh seorang ahli geografi Eropah (lihat Lampiran C). Peta ini menunjukkan wujudnya sebatang 'terusan' yang melintangi Semenanjung Tanah Melayu dari pantai barat ke pantai timur. Di bahagian pantai barat 'terusan' tersebut bermula di kuala Sungai Muar dan berakhir di Pahang (dicatatkan sebagai Munn dalam peta berkenaan).

Berdasarkan catatan di peta berkenaan, terusan ini benama Sungai Muar. Walaupun peta lakar ini tidak mengenal pasti Jalan Penarikan yang menguhubungkan Sungai Muar dengan Sungai Pahang, namun menyatakan dengan konkrit tentang wujudnya sebatang jalan darat yang sebahagian besarnya memudiki (Sungai Muar) danSnenghiliri sungai (Sungai Pahang) telah ada. Pelukis peta ini hanya dapat mengkonsepsikan jalan tersebut sebagai 'terusan' kerana pemetaan yang dilakukannya adalah berdasarkan cerita atau berita lisan yang diperolehinya daripada penduduk tempatan.

Pelukis sendiri tidak pernah melalui 'terusan' tersebut. Peta lakar ini walaupun tidak jelas adalah satu bukti kortkrit bahawa Jalan Penarikan telah popular dan terkenal di kalangan penduduk dan pedagang setempat dan juga pedagang barat dalam abad ke-16.

Peta abad ke-16 ini telah mendorong Emmanual Gohindo d' Ereclia, seorang pengembara Portugis mengembara ke bahagian pedalaman Melaka pada awal abad ke-17 untuk menyiasat tentang kewujudan 'terusan' tersebut. Beliau mendapat 'terusan' dalam peta abad ke-16 itu tidak wujud dalam erti kata sebenarnya. Sebaliknya beliau telah menemui Jalan Penarikan. Penemuannya ini telah dilakarkan menjadi peta dalam tahun 1613 (lihat Lampiran D dan E).

Berdasarkan peta Eredia nyata Jalan Penarikan ini ialah jalan darat yang menghubungkan Sungai Muar (Rio de Mvar) dengan Sungai Pahang (Rio de Pam). Eredia juga telah menandakan di mana letaknya serta mencatat sekali nama Jalan Penarikan itu. Di samping berbuat demikian Eredia juga telah rnenancla-kan rangkalan jalan darat yang menghubungkan Jalan Penarikan dengan kerajaan Melaka (di bawah kekuasaaan Portugis), Rembau (tercatat sebagai Rambo dalam peta berkenaan) yang menjadi pusat kerajaan yang diistilahkan oleh Eredia sebagai Regiam de Monancabos dan daerah-daerah lain seperti Lukut (Lricoth), Linggi (Lingo) dan Sungai Ujung (Sane Vjon).

Peta Eredia dan peta abad ke-16 ini secara langsung menunjukkan betapa pentingnya Jalan Penarikan pada abad ke-16 dan ke-17 dan merupakan satu-satunya jalan laluan darat dari pantai barat ke Pahang dan tempat-tempat lain di pantai timur Semenanjung Tanah Melayu.

Comment by Place Link on February 13, 2024 at 9:51pm

Laluan Jalan Penarikan menghala ke Sungai Serting; kini hanya tinggal dalam catatan sejarah dan ingatan.

Penutup

Berdasarkan catatan ringkas diatas, Jalan Penarikan ini adalah sebatang jalan yang sibuk lagi masyhur serta telah memberi sumbangan dan menyaksikan peristiwa sejarah selama tidak kurang 700 tahun. Jalan ini telah menyaksikan jatuh bangunnya kerajaan-kerajaan dalam catatan sejarah dan ingatan. Seperti Langkasuka, Serivijaya, Majapahit dan Melaka serta melihat kemasukan penjajah barat (Portugis, Belanda dan Inggeris). Kepentingannya merosot dan akhirnya hilang apabila terbinanya sistem jalan raya modes pada awal kurun ke-20.

Melihat sumbangan Jalan Penarikan ini kepada sejarah perkembangan dan pembangunan tanah air untuk tidak kurang daripada tujuh abad maka adalah tidak wajar masyarakat hari ini melupakannya begitu sahaja.

Kemasyhuran Jalan Penarikan ini tidak kurang terkenainya jikapun tidak setara (sekurang-kurang buat masa ini) dengan beberapa laluan bersejarah yang terdapat di dunia seperti Laluan Nabi Muhammad (S.A.W.) di Eden, Jalan Lama Roman di England atau the Old Silk Route di benua Asia.

Sehubungan dengan perriyataan di alas, jelas bahawa Jalan Penarikan adalah satu warisan sejarah yang penting. Jalan Penarikan adalah satu tanda beti sejarah yang patut dimegahkan dan dibanggakan bukan sahaja oleh daerah Jempol (kerana secara kebetulan jalan ini terletak dalam daerah Jempol) tetapi juga Negeri Sembilan dan Malaysia. Namun buat masa ini, tanda beti sejarah ini hanya merupakan satu nama yang tinggal dalam minda sebahagian kecil penduduk tempatan dan dalam catatan sebilangan kecil buku sejarah. Keadaan ini akan menjadi lebih buruk kerana antara lain:

Kawasan laluan jalan ini kini dimiliki oleh tidak kurang daripada lapan (8) orang individu berdasarkan pemecahan lot-lot tanah yang ada (liha Lampiran F), termasuk dua lot yang dipunyai oleh keluarga diraja Seri Menanti (Istana Serting).

Ada bahagian kawasan laluan ini sedang dan akan membangun sebagai kawasan perumahan dan pembinaan infrastruktur dasar lainnya. Apabila pembangunan ini terlaksana nanti, laluan Jalan Penarikan ini akan hilang langsung.

Dengan demikian, jalan Penarikan ini sebagai satu warisan sejarah yang begitu penting hams di baikpulih, dipelihara dan "dinampakkan semula" atau made known kepada orang ramai atau kepada dunia agar jalan ini tidak hanya wujud dalam ingatan dan catatan sejarah sahaja. Dengan adanya pembaikpulilian ini, generasi Malaysia akan da tang tahu dan kenal sejarah tanah airnya sendiri, Negeri Sembilan dan Malaysia pula akan menambah satu lagi mercu tanda sejarah yang boleh dijadikan tempat tarikan pelancong. （Sambung Dibawah）

Comment by Place Link on February 11, 2024 at 5:13pm

Cadangan

Sehubungan dengan kenyataan di atas, dan secara kebetulan Jalan Penarikan ini terletak dalam daerah Jempol sekarang, rnesyuarat Jawatankuasa Pelancongan dan Kebudayaan Daerah Jempol yang bersidang pada 24 Mac 1998 bersetuju mengadoptasi cogan kata Daerah Jempol Laluan Bersejarah bagi daerah Jempol. Tetapi pengadoptasian sahaja, tanpa mewujudkan dan membaikpulih semula laluan itu tidak mencukupi dan memadai. Untuk melengkapkan aspirasi terakhir ini maka di sini dicadangkan:

1. Bahagian tanah yang dilintasi oleh laluan Jalan Penarikan ini iaitu dari Sungai Jempol ke Sungai Serting sepanjang lebih kurang 600 meter dan seluas kira-kira dua (2) meter, diwartakan sebagai tanah harta warisan sejarah negara.
2. Oleh sebab laluan Jalan Penarikan ini juga melintasi kawasan Istana Serting maka bangunan Istana Serting dan kawasan sekitarnya juga diwartakan sebagai harta warisan sejarah negara.
3. Berikutan dengan cadangan (2) di alas maka adalah sesuai dan logik sekali jika pihak berkuasa mewartakan juga Istana Serting sebagai sebuah muzium yang boleh menampurig dan mempamerkan bahan-bahan atau artifak-artifak sejarah yang berkaitan istana itu sendiri, Jalan Penarikan dan kawasan di sekitarnya.
4. Memandanglvn ada lot-lot tanah kepunyaan individu di sepanjang laluan Jalan Penarikan ini telah terdiri bangunan kediaman, maka laluan Jalan Penarikan itu perlu diubahsuai (lihat Lampiran G) agar tidak melangkahi kawasan kediaman yang ada.
5. Membina landskap khas di sepanjang laluan Jalan Penarikan yang diwartakan termasuk kemudahan awam.

Akhir kata jika pihak berkuasa Negeri Sembilan terlewat bertindak memperuntukkan dan sekaligus mewartakan kawasan yang dinyatakan di alas (Cadangan 1) kemungkinan besar peluang ini tidak akan diperoleh lagi (setidak-tidaknya dari segi penjimatan belanjawan membaikpulih laluan berkenaan). Generasi Malaysia akan dating hanya akan mendengar kisah Jalan Penarikan tanpa dapat melihat bukti nyata. Di samping itu Negeri Sembilan dan Malaysia akan kehilangan satu lagi mercu tanda sejarah yang signifikan dalam pembangunan politik dan ekonomi negara.

(JALAN PENARIKAN LALUAN SEJARAH iR I JEMPOL, Oleh: Norhalim I-Ij. Ibrahim dan Jamaludin bin Samsudin; dalam Warisan: Jurnal Persatuan Sejaralt Malaysia, Cawangan Negeri Sembilan 22 [1999] mukasurat 28-45)

Comment by Place Link on February 1, 2024 at 3:03pm

易沛鴻：激起習武浪潮·舊會所設關德興紀念館

（怡保26日訊）為重現舊會所的輝煌，霹靂古岡州在位於舊街場邦里瑪街的舊會所，籌辦「關德興紀念館」，借此激起鄉親、年輕一代對習武與賞武的興趣，同時也讓怡保再次掀起練武浪潮。

霹靂古岡州公會會長拿督易沛鴻指出，籌辦工作在「趕工」當中，公會也動用了逾30萬令吉裝修，該紀念館有望在明年農曆新年左右開幕。

（愛墾註：1950、60年代诞生的一代人，最早看見的“黃飛鴻”，是關德興在香港粵語片中所扮演的角色。和1990年代的李連傑比起來，當時的關德興有一把年紀了；因爲是黑白電影，説起話來格外顯得威嚴。沒料到，關先生曾在霹靂州怡保古岡州會館開過武術班授徒呢。本平台向會館領導致敬，他們正爲怡保華人文旅景點又添一目的地：關德興紀念館。這是其中一部黑白黄飛鴻電影的劇照）


他說，舊會所在幾年前已完成重建，屬一座1929年風格的建築物，而該會曾想了許久，該如何去運作有關建築物。

「我們已經有了很大間的會所，若舊街場的舊會所又成為會所，沒意義；如果出租又好像不值得，畢竟這是很有歷史性的建築物；如果用來建一個古岡州歷史文物館，非常有意義，但除了我們這一群古岡州鄉親，其他人應該不會到來。」

易沛鴻昨晚出席霹靂古岡州慶祝成立95週年、青年團40週年、婦女部25週年紀念暨舉行尊老敬賢聯歡晚宴時，如是指出。

他說，在電影上扮演黃飛鴻角色的關德興，曾在舊會所教功夫，出任武術教練，同時也是霹靂古岡州的師傅與永久會員，因此該會館決定在舊會所設立「關德興紀念館」。（下續）

Comment by Place Link on February 1, 2024 at 2:56pm

易沛鴻披露，舊會所樓上將會是關德興紀念館及霹古岡州史料館，樓下則是功夫茶樓，並希望透過此紀念館，恢復舊會所當年的光輝，讓該處有人潮、有人氣。

「我們霹靂古岡州是怡保武術界的台柱，古岡州是武術之鄉，我們公會有獅團，並在70年代時有很高的聲譽，唯如今卻出現有師傅沒徒弟的情況，導致獅團青黃不接，讓我感到傷心。」

因此，他希望借此機會，辦關德興紀念館，重新激起鄉親、年輕一代，對習武和賞武精神的興趣，再次掀起怡保練武的浪潮。

位於怡保舊街場的霹靂古岡州舊會所，將籌辦關德興紀念館。（霹古岡州提供）

鍾子昌：辦母語班免失傳

大馬古聯會理事長拿督鍾子昌呼籲各屬會，多注重母語，包括舉辦母語班等，避免母語在未來失傳。

「所指的母語並不是指普通話（華語），而是如台山話、福建話、潮州話等。」

他說，會所是傳承文化的地方，因此希望各屬會能多舉辦母語班，傳承母語文化。

設文物館 讓鄉親聯誼

工委會主席宋偉釗指出，希望透過設立文物館，讓會所成為鄉親誼的地方。

他說，會所是讓鄉親聯誼的地方，鄉親在一些佳節時，在會所辦聚會，十分溫馨。

「但如今情況不再一樣，因此希望透過辦一個文物館，讓鄉親聯誼。」

會上，該會顧問潘妹也捐獻4800令吉的款項，給霹靂古岡州公會，同時歌手歐儷雯也把現場售賣唱片，籌獲的款項，捐給霹靂古岡州婦女組。

出席者包括大馬古聯會顧問拿督梁景輝與呂兆祥、理事長拿督鍾子昌、副理事長郭美玲、霹靂古岡州公會會長拿督易沛鴻、副會長陳錫康、財政黃耀溢、婦女組主任梁中雁等。

關德興紀念館將展示關德興的照片與兵器。

（原載：2023年11月26日 中國報）

Comment by Place Link on January 27, 2024 at 11:27am

魏美琪：橫跨甲柔森 信步跨三州· 亞沙漢金山村妙不可言

亞沙漢地區橫跨馬六甲、柔佛及森美蘭州，位於三州的交界處，其中亞沙漢大街後方的溝渠則是甲柔兩地的分割線，當地的居民自小在屬柔佛州境內的亞沙漢中華學校接受母語教育的熏陶！

根據記載，亞沙漢於1880年前還是原始森林，由於打仗，設有兵器庫，並以磨兵器而得名。磨的馬來文為Asah，而磨研後的器具則稱為Asahan，因此命名為亞沙漢（Asahan）。

亞沙漢金山村顧名思義，是位於金山腳下的一個寧靜的新村。該新村以華裔為主，村民包括三大種族，大家和平相處其樂融融。
僅剩約50戶人家

亞沙漢新村村長黃梅美受訪指出，亞沙漢位於三州邊界，而該村位於馬六甲州，村內目前僅剩下約50戶人家，約200名村民居住在村內。

「新村內有5戶巫裔家庭、2戶印裔家庭，其余村民皆為華裔，並以福建人為主，如今新村更是變成老人村，村民逐漸老化。」

她說，該村村民以做芭園地為主，但是亦不少很多園主因為年紀大了，孩子不接手，唯有出售園地予外地人。

「還有一些村民以割膠為生，一些園地則翻種榴梿或有種，有者則種植有機菜打發時間。」

黃梅美是前村長黃振利的女兒，她於2015年擔任市議員，協助處理民生及福利問題，以及協助父親處理新村的事務，並於2018年擔任村長一職。

她說，在全國面對冠病疫情爆發期間，該村的疫情並不嚴重，不過村委會都有協助分發物資予有需要的人，同時本身過去也積極協助單身或孤苦老人申請福利金，照顧他們的福利。

「如今新村內設施，包括一個禮堂、兒童游樂場、輔導中心（每個月村委會開會的地點）。現有籃球場也有計劃提升為有蓋籃球場，目前新村發展官已提呈相關報告予房屋地方政府部門，希望能夠盡快落實。」

她說，該村的禮堂獲得地方政府部門批准4萬令吉的撥款，於兩個月前才進行維修或提升工作，包括油漆及更換損壞的設施，讓村民享有更好的福利。

Comment by Place Link on January 27, 2024 at 11:26am

年輕人往外流

亞沙漢雖然屬於野新市議會轄區，但是國會選區卻是屬於亞羅牙也國會選區。她也感謝馬華亞羅牙也區會主席拿督威拉古乃光在擔任亞羅牙也國會議員期間，給予該村協助。隨著亞沙漢州議員法依魯羅斯蘭上任後，表現很積極，也設立Whatsapp群組 ，集合村長、市議員等人在群組，若提出任何問題，包括路燈等，皆有人會協助處理。

她說，亞沙漢共有三位屬於馬六甲的巫裔村長、一位華裔村長，另一名柔佛的華裔村長，大家都會互相交流及協助解決問題。

黃梅美指出，目前一些村民也面對延長地契問題，一些僅剩10年以下的延長地契申請多數被拒絕，因此她希望州政府能夠給予關注，解決村民的隱憂。

「亞沙漢一帶發展不大，很多年輕人都選擇到外地闖，包括在新加坡、柔佛、吉隆坡一帶打拼，每逢過年過節回來，今年最值得高興，因為村民不再受到行管令限制，能夠自由回鄉過年。」

她說，在冠病疫情爆發前，當地每年都會慶祝新春晚會、不時在中秋節舉辦月光會，但是行管令後，因為疫情的緣故而取消。

慶中元最熱鬧

「其中最熱鬧的是農歷七月慶中元、新村及大街皆有慶祝，其中金山村稱為慶中元，大街則慶祝盂蘭勝會，每年農歷七月二十七至二十九，一連三天拜普渡，外地的游子紛紛回鄉參與其盛。」

她說，疫情爆發前，有關活動每年都會請歌仔戲、歌台助興、舉辦70至100席的宴會，標福品等，但是疫情爆發後就是村民拜祭後一起用餐。

「行管令後有關活動顯得比較冷清，沒有歌台，只有歌仔戲，不過每年還是很熱鬧，除了購買一只生豬，讓村民烹煮。村民除了一起享用美食，家庭主婦也會一起折金紙，游子也回來拜祭，甚至比新年還熱鬧。

至於亞沙漢大街溝渠後的地段屬於柔佛州，中華學校位於柔佛州，但是學生卻是馬六甲人，目前該校共有72位學生，包括16位學前教育班的學生。

黃梅美指出，該校目前共有50名華裔、4名巫裔、2名印裔及16名原住民學生，由10位老師教學，目前尚缺兩位老師的空缺待填補。

亞沙漢瀑布 早期很有名

亞沙漢金山也流傳著神話故事，讓該金山披上一層神秘感，過去也有不少人聞名到亞沙漢瀑布游玩，是當地著名的旅游景點之一。

黃梅美指出，早期的亞沙漢瀑布很出名，很多人一家大小到該瀑布戲水玩樂。當地有一個大水池，俗稱為「夢湖」，更是早期民眾拍攝婚紗照及拍照取景的好去處，唯如今已經被有關當局封鎖著。

她說，亞沙漢瀑布屬於柔佛轄區，而相隔一條馬路的Laman Tiga Budaya水上樂園這屬於馬六甲轄區，每逢周末及周日或學校假期都吸引很多家長帶孩子去游玩。

缺少油站 只能摩托車店添油

亞沙漢通往柔佛州的利民達的新路於2018年通行，該路段貫穿柔森甲三州長達17.2公裡，其中800公尺坐落於森州境內，從而縮短亞沙漢及利民達兩地的距離，為兩地居民提供便利。

黃梅美指出，約5年前開辟新路通往利民達及昔加末，前往利民達只需約20分鐘的車程，因此很多居民選擇驅車到利民達，有一段時間，利民達居民也喜歡前來亞沙漢品嘗姜酒面線，不過夜間行駛有關路段時則必須要小心山豬經過。

「由於昔加末也擁有很多餐館，包括日本餐、韓國餐，有時適逢假期時，馬六甲面對塞車問題，居民則選擇到昔加末用餐或聚會。」

本地電視劇《媽姐》曾取景

她坦言，亞沙漢缺少油站，因此居民只能到附近的摩托車店打油，否則必須到約15公裡外的野新市鎮打油，以前很多村民到野新或東甲購物，如今則寧願到利民達或昔加末消費，相當方便，又不會面對塞車問題。

黃梅美也表示，亞沙漢大街也有警局、診所及郵政局等，近年來也開設99連鎖便利店，因此居民購物也比較方便。

值得一提的是，亞沙漢大街也於2017年吸引本地電視劇《媽姐》到當地取景，而當地亦有一間古老咖啡店相信有百年歷史，也是村民喝茶聚會的好去處。（20.8.2023 星洲日報）

Comment by Place Link on January 26, 2024 at 9:57am

张庆信：备战旅游年拨款美化景点·张庆信促各州找出特色

（吉隆坡23日讯）为筹备2026年大马旅游年及促进国内旅游业发展，旅游部承诺援助申请拨款资金修复、提升和美化各州旅游景点，希望相关机构提交资助申请优先事项列表。

旅游、艺术及文化部长拿督斯里张庆信表示，本身日前与各州旅游业相关行政议员，包括州议员及官员进行交流，会上也讨论各州旅游业现况，探讨本土行业特色及促销价值，通过集思广益，以期整合旅游资源，造福当地居民。

“当中，旅游部承诺尽最大努力协助申请合理资源配置拨款改善景点设施，比如修复现已废弃的珍尼湖，希望相关机构提交拨款资助申请列出优先事项，以让这些需修复计划可以分阶段实施。”

玻霹甲旅游年

他今日在脸书专业帖文指出，上述讨论也涉及促使玻璃市、霹雳和马六甲旅游年活动取得成功筹办，以为2026年大马旅游年做好准备工作。

“旅游部通过此次会议交流，盼能更准确发现每个州属的景点特点，制定适当的改进计划及进行促销和宣传，让国际游客对大马景点的认识不仅限于吉隆坡或沙巴，相对的，马六甲、槟城等古城旅游区也将促进各州旅游经济作出贡献，将旅游经济全面发展全国各州。”

他说，彭亨、森美兰和吉打州是有潜力吸引游客的州属，如彭亨州的海滩、森美兰州的华人寺庙和吉打州的稻田，但由于交通、基础设施、宣传等条件有限，以致没有真正激发其旅游经济潜力。

“如果他们能够获得必要的资源来实施改造计划，肯定会吸引更多的国际游客。”

办更多国际化旅游活动

张庆信表示，除了鼓励与各地方政府合作举办更多大型活动，旅游部也将协助举办高水平或更多国际化旅游活动。

他说，这些活动包括皇家彭亨旗鱼国际挑战赛、马拉松赛事等、森美兰州的瓜拉庇劳西天宫、波德申的帆船和猫山王旅游配套等，以满足近年来的新旅游趋势，如极限运动、越野户外活动等。

“马来西亚旅游局还将派出更多来自各州的代表来推广和进行路演，鼓励各州旅游业者顺利与国际市场接轨，包括通过旅游部与国际电商平台的合作，推广旅游、艺术和旅游等相关国家文化。”

他说，本身将在农历新年后，前往相关州属进行勘察、考察，致力于根据现有能力提供协助和支持，包括各方面援助旅游业者特别是通过旅游部相关机构加强合作与宣传。（2024年01月24日 马新社）

• ‹ Previous
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• …
• 8
• Next ›
• Page